Hakkımda
1962 yılında Bursa’nın Mustafakemalpaşa ilçesinde Yugoslavya göçmeni bir ailenin en büyük çocuğu olarak dünyaya geldim. Bu, yüksek beklentilerin olduğu ve geleneksel kuralların baskın olarak işlediği bir aile ortamında büyümeme neden oldu.
1980 yılında Mustafakemalpaşa lisesinden orta derece ile mezun oldum.
Lise öğrenciliğim boyunca en istikrarlı yaptığım iş, sürekli kitap okumak ve spor yapmak oldu.
Harika bir iş yapmanın tek yolu kendinizi ve yaptığınız işi sevmektir!
Üniversite, dershaneye anarşi olayları nedeniyle gönderilmememe rağmen o günlerde kesin kazanırım gözüyle baktığım bir olguydu. O yıl üniversiteyi kazanan sınıftaki tek öğrenciydim. ÖZGÜVENİN ayak seslerini ilk o zaman duydum. Babamı “Bu okul kesin bitecek, ister 4 yılda ister 8 yılda ama mutlaka bitecek” sözlerini de şimdi minnetle anıyorum.
Balıkesir’de Uludağ Üniversitesi Necatibey Eğitim Fakültesi Coğrafya bölümünden çok güzel ve çok mutlu olduğum üniversite yıllarım 1984 yılında bitti. Dört yıl süren üniversite aşkımla yaşadığımız her şeye rağmen evlendim. Ardından hayatımın iki büyük aşkı kızım ve oğlum oldu.
İlk öğretmenlik yıllarım, ağlayarak gittiğim ve nasıl yaşayacağımı bilmediğim Diyarbakır’daydı. Yaşayarak öğrendim ki bu şehre ağlayarak istenmeden gelinir, beş yıl sonra yüreğini burada bırakarak ağlayarak gidilirmiş.
Ardından Eskişehir’de geçen beş yıl ve Bursa’daki liselerde coğrafya öğretmenliği yaptım. Öğretmenliğim boyunca, farklı şehirlerde ve düz, anadolu, fen, imam hatip gibi farklı yapılardaki liselerde çalışırken çeşitli sosyal ortamlardaki gençlerin davranışlarını izleme şansım oldu.
Uzun yıllar Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde yaptığım öğretmenliğim süresince özgüven ve motivasyonun öğrencilerin kişisel özelliklerine göre uygulandığında çok verimli sonuçları olduğunu gördüm.Olumlu sonuçlar bu alanda pek çok teknik geliştirmemi sağladı.
Sürekli kendim ve öğrencilerim konusunda daha iyi yapma istediğim artarak devam ediyordu.Bu anlamda doğru ve sağlıklı iletişim kurmanın da çok önemli olduğunu fark ettim ve kendimi Anadolu Üniversitesi Halkla İlişkiler bölümünde okurken buldum. Hayatımda ilk defa bir okulu çok yüksek notla bitirdim. Burada yersiz kaygı olmadığında başarının çok yüksek olabileceğini kendi deneyimimle öğrenmiş oldum.
Kitaplarla olan sevgim hiç bitmedi, son yirmi yılım insanın kişisel gelişimi üzerine sayısız kitap okuyarak geçti. İnsan ve insan davranışları konusunda öğrencilerim ve çevremdeki gözlemlerim bu anlamda öğrendiklerime büyük değer kattı.
Öğretmenlikten 2006 yılında emekli oldum. Emekli olmak bana yeni ve şu andaki düşüncemde istediğim bir hayatı yaşamam için büyük şans oldu.
Kuantum Düşünce Tekniği,Kuantum Yaşam Koçluğu ve Öğrenci Koçluğu üzerine eğitimler almaya başladım.2010 yılında Bursa’da kendi Kuantum Yaşam ve Öğrenci Koçluğu ofisimi açtım. Yaptığım işi büyük bir istek ve heyecanla yapıyorum. Birçok insana gerçekten yardımcı olduğumu görmek, beni daha da heyecanlandırarak işimde yeni açılımlar arayışına yöneltiyor.
